ابتدای جنگ بود و صدام مدام شهرهای ایران را زیر کوب موشکها گرفته بود و تهران نمیتوانست جواب درخوری دهد، کسی هم حاضر به تحویل موشک به ایران نبود.
بر اساس خاطرهای که محسن رفیقدوست وزیر جنگ از سالهای اول دوره جنگ تعریف میکند؛ در این برهه او تصمیم به سفر به سوریه و لیبی میگیرد. هاشمی رفسنجانی رییس مجلس وقت از او میخواهد که از سوریه و لیبی درخواست موشک کند.
هاشمی رفسنجانی در جلسهای در سال ۱۳۹۵ در این باره گفته بود: مسئولان به ویژه نظامیها، به خوبی میدانند که صنایع موشکی در زمان جنگ که فرماندهی آن را من بر عهده داشتم، از صفر توسط نیروهای جهاد سازندگی، سپاه پاسداران و ارتش شروع شد و بعدها در زمان ریاست جمهوریام تقویت شد و من همیشه بر ضرورت تکمیل و تقویت پروژه موشکی ایران به عنوان قدرت دفاعی و بازدارنده تأکید داشته و دارم.
رفیق دوست تعریف میکند پس از دیدار با آیتالله خامنهای رییس جمهوروقت عازم سوریه میشود. حافظ اسد رییس جمهور سوریه اعلام میکند؛ موشکها دست روسهاست، اما او حاضر است آموزش نظامی نیروهای ایران را بپذیرد.
پس از این بود که مسئولان سپاه گروهی را به سوریه فرستادند تا نحوه کار با موشکهای را آموزش بیینند و مسئول آن تیم که بعدها به خاطر خدمات خود به پدر موشکی ایران معروف شد تهرانی مقدم بود. طبق گفته محسن رفیقدوست، شهید تهرانی مقدم به همراه ۳۰ نفر عازم سوریه میشوند.
رفیقدوست میگوید: معمر قذافی رهبر لیبی نیز ۱۰ فروند موشک به ما داد و یکی از این موشکها را به بچههای تحصیلکرده صنایع دادیم که کپی سازی کنند و حالا بسیار پیشرفتهتر از آن را داریم.

پس از این نیز ایران موشکهایی از چین دریافت میکند. این موشکها در پی سفر هاشمی رفسنجانی به این کشور خریداری شده بود.
سردار حسین علایی از فرماندهان وقت سپاه در این باره گفته است: آیت الله هاشمی در دوران جنگ در سفر خود به چین موشکهایی را دریافت کرد و به ایران آورد که باعث بنیان گذاری صنعت موشکی در ایران شد.
تهرانیمقدم به عنوان فرمانده توپخانه در جنگ حضور داشت. او بعد از مدتی فرماندهی موشکی سپاه را آبانماه سال ۱۳۶۲ تاسیس کرد و ۲۱ اسفندماه ۱۳۶۳ اولین موشک ایران را به کرکوک شلیک کرد.
دومین موشک ایران هم در بامداد روز ۲۳ اسفندماه سال ۱۳۶۴ به بانک ۱۸ طبقه رافدین بغداد اصابت کرد و موشک بعدی در باشگاه افسران ارتش عراق در بغداد فرود آمد و حدود ۲۰۰ نفر از فرماندهان عراقی کشته شدند.
پس از صدور فرمان امام (ره) مبنی بر تشکیل نیروهای سهگانه سپاه پاسداران، شهید مقدم در سال ۱۳۶۴ به عنوان فرمانده موشکی نیروی هوایی سپاه منصوب شد.
شاید پایه و اساس صنایع موشکی ایران مبتنی بر مهندسی معکوس شکل گرفته باشد، اما بنظر رشد و توسعه آن متکی بر توان داخلی بوده است.
تهرانیمقدم نقش محوری در توسعه فناوریهای موشکی کشور داشت. از طراحی موشکهای بومی شهاب۱ در دهه۷۰ گرفته تا پیشرفتهای چشمگیر در ساخت موشکهای شهاب۳ و سیستمهای پیچیدهتر.
دستاوردهای سرلشکر تهرانیمقدم بهویژه در زمینه موشکهای دوربرد و هایپرسونیک از جمله موشک «فتاح» ایران را به یکی از بازیگران مهم در حوزه فناوری موشکی تبدیل کرده است.
در اوایل دهه۱۹۹۰میلادی (دهه۷۰شمسی) طهرانیمقدم تیمهای تحقیقاتی و توسعهای را برای ساخت موشکهای بومی شکل داد.
او نخستین موشک ایرانی را در سال ۱۳۶۶ با نام نازعات طراحی و شلیک کرد. پس از این بود که همین واحد در سال ۱۳۷۷ موفق به دستیابی موشک دوربرد و قوی شهاب ۱ و بعدها شهاب ۳ شد.
پروژه موشکی شهاب۱ در اوایل دهه ۲۰۰۰میلادی به تولید انبوه رسید. موشک شهاب۱ اولین موشک بالستیک ایران» بود که از سوی مهندسان ایرانی و با استفاده از فناوریهای بومی ساخته شد. این موشک دارای بردی حدود ۳۰۰کیلومتر بود و میتوانست اهداف را با دقت نسبی هدف قرار دهد. ساخت این موشک در سال۱۹۹۸میلادی آغاز شد و پس از مدت کوتاهی در اختیار نیروهای مسلح قرار گرفت.
موشک شهاب۲ به عنوان نسخه ارتقایافته از شهاب۱، دارای برد ۵۰۰کیلومتر بود و به ایران این امکان را داد اهدافی که در فاصله بیشتری از مرزهای خود هستند، هدف قرار دهد.
این پروژه در دهه۲۰۰۰میلادی و با همکاری متخصصان داخلی به اتمام رسید و از آن زمان به عنوان یکی از ستونهای اصلی توان موشکی کشور شناخته شد. پس از شهاب۲، پروژههای مهمی تحت هدایت شهید طهرانیمقدم در حوزه موشکی آغاز شد که تأثیر بسیاری بر ارتقای توان دفاعی ایران داشت.
موشک شهاب۳ با برد هزارو ۳۰۰ کیلومتر در سال۲۰۰۲میلادی وارد خدمت شد و توانست تهدیدات منطقهای را به خوبی پاسخ دهد. سجیل؛ موشکی با برد ۲ هزارو ۵۰۰ کیلومتر و قابلیت حمل کلاهکهای سنگینتر، نیز اولین موشک سوخت جامد ایران بود و به شدت در ارتقای قدرت بازدارندگی کشور مؤثر بود.
پس از این نیز ایران موشکهای بالستیک متنوعی را مورد آزمایش قرار داده است. آمار و اطلاعات دقیقی از برد احتمالی موشکهای ایران وجود ندارد.
شهید «حسن تهرانیمقدم» در تاریخ ۲۱آبان۱۳۹۰ در نتیجه انفجار زاغه مهمات در یکی از پایگاههای نظامی ایران در استان تهران به همراه تعدادی از همکارانش به شهادت رسید. این حادثه که در یکی از پایگاههای حساس موشکی ایران رخ داد.
غرب و بهویژه آمریکا بارها خواستار مذاکره درباره برد موشکهای ایرانی شدهاند. نگرانی آمریکا از برنامه موشکی ایران، در دو مقوله «برد موشکی» و ادعای «قابلیت حمل کلاهک هستهای» است. آمریکا سعی دارد تا بر اساس تهدیدسازی برنامه موشکی ایران، اجماعی جهانی علیه ایران فراهم سازد.
پس از جنگ ۱۲ روزه نیز حساسیتها درباره برد موشکهای ایران اقزایش پیدا کرده است. ایران هرگونه مذاکره درباره توان موشکیاش را رد میکند.
ایران توسعه موشکی خود را در راستای اهداف نظامی و نیز برنامههای فضایی تعریف میکند.
هشدار!
در گفتوگوی فراز با دو نماینده مجلس بررسی شد:
بمناسبت سالروز شهادت پدر موشکی ایران
مورد عجیب میدان انقلاب